Fırat Erez

Bir adam, seyir halindeki metroda namaz kılıyor. Metro. Duraklarının arası birkaç dakika olan, hemen her durağından çıkıp 100 metre ilerledikten sonra bir camiye ulaşabileceğiniz bir toplu taşım aracı. Peki bu gösteriye neden gerek duyuyor? Kuvvetle muhtemel istediği tepki çekmek, laf işitmek, protesto edilmek ve belki şiddet görmek. Bu şekilde inandığı bir gerçeği, deneyle ispatlamış olacak; “Saldırı altındayız” Saldırılan kim? İslam mı? Müslümanlar ve onların nezdinde AKP Hükümeti ile Cumhurbaşkanı Erdoğan mı? Memleketin tamamı, ümmetin önemli bir parçası mı? Elbette hepsi birden çünkü tüm bunlar onun zihninde artık aynılar.  Onun gerçeği bu. Ona bu dayatıldı. Meydanlardan, kitle iletişim araçlarından ona bu söylendi ve o da inandı. Ancak başkalarını da bu gerçeğe inandırmalı, moda deyimle farkındalık yaratmalı. Provokasyonu başarılı olur da istediği tepkiye kavuşursa bir zafer kazanacak. O bir fedai. Peki gerçekten bir saldırı var mı? Evet, İslama var ama

Uzun menzilli hava savunma sistemleri konusunda teknik detaylarda boğulmadan, meselenin arka planına odaklanan bir yazı yazmak mümkün mü? Eğer o teknik detaylar, bırakalım sıradan birini, bir uzmanın bile kesin yargılara varmasını imkansız kılacak kadar karmaşıksa ve asıl niyetiniz de o arka planı irdelemek ise bu sorunun cevabı kuşkusuz ki evet. S-400 tartışmasının ortasında ve her kafadan bir ses çıkar, uzman olduğu iddiasındaki insanlar körlerin fili tarifine benzer bir pozisyonda, sadece aidiyet hissettikleri tarafın sözcülüğünü yaparlarken, ama ayrıca mesele gelip ülkenin bekasına da çatmışken kanımca bu sadece gerekli değil, ayrıca bir görev… Öncelikle Rus S-400, ABD Patriot, Fransız-İtalyan SAMP-t ve Çin HQ sistemleri, ismini en çok duyduklarımız. Türkiyenin uzun menzilli hava savunma sistemi ihtiyacının karşılanmasında bunların hepsinin adı geçti. SAMP-t ve Patriotlar NATO’nun Türkiyenin savunması için halen topraklarımızdalar ve her iki markanın da alımı geçmi